Biblia-POMOC | Medytacja Lectio Divina | Refleksja na dzi¶ Czytania liturgiczne Homilia na niedzielê |
| BibliaIz 4318 Nie wspominajcie wydarzeñ minionych, nie roztrz±sajcie w my¶li dawnych rzeczy. 19 Oto Ja dokonujê rzeczy nowej: pojawia siê w³a¶nie. Czy¿ jej nie poznajecie? Otworzê te¿ drogê na pustyni, ¶cie¿yny na pustkowiu. 21 Lud ten, który sobie utworzy³em, opowiadaæ bêdzie moj± chwa³ê. 22 Lecz ty, Jakubie, nie wzywa³e¶ Mnie, bo siê Mn± znudzi³e¶, Izraelu! 24 Nie kupi³e¶ Mi wonnej trzciny za pieni±dze ani Mnie nie upoi³e¶ t³uszczem twoich ofiar; raczej Mi przykro¶æ zada³e¶ twoimi grzechami, wystêpkami twoimi Mnie zamêczasz. 25 Ja, w³a¶nie Ja przekre¶lam twe przestêpstwa i nie wspominam twych grzechów. 2 Kor 118Bóg mi ¶wiadkiem, ¿e w tym, co do was mówiê, nie ma równocze¶nie "tak" i "nie". 19Syn Bo¿y, Chrystus Jezus, Ten, którego g³osi³em wam ja i Sylwan, i Tymoteusz, nie by³ "tak" i "nie", lecz dokona³o siê w Nim "tak". 20Albowiem ile tylko obietnic Bo¿ych, wszystkie s± "tak" w Nim. Dlatego te¿ przez Niego wypowiada siê nasze "Amen" Bogu na chwa³ê. 21Tym za¶, który umacnia nas wespó³ z wami w Chrystusie, i który nas nama¶ci³, jest Bóg. 22On te¿ wycisn±³ na nas pieczêæ i zostawi³ zadatek Ducha w sercach naszych. Mk 21Gdy po pewnym czasie wróci³ do Kafarnaum, pos³yszeli, ¿e jest w domu. 2Zebra³o siê tyle ludzi, ¿e nawet przed drzwiami nie by³o miejsca, a On g³osi³ im naukê. 3Wtem przyszli do Niego z paralitykiem, którego nios³o czterech. 4Nie mog±c z powodu t³umu przynie¶æ go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus siê znajdowa³, i przez otwór spu¶cili ³o¿e, na którym le¿a³ paralityk. 5Jezus, widz±c ich wiarê, rzek³ do paralityka: "Synu, odpuszczaj± ci siê twoje grzechy". 6A siedzia³o tam kilku uczonych w Pi¶mie, którzy my¶leli w sercach swoich: 7"Czemu On tak mówi? On blu¼ni. Któ¿ mo¿e odpuszczaæ grzechy, oprócz jednego Boga?" 8Jezus pozna³ zaraz w swym duchu, ¿e tak my¶l±, i rzek³ do nich: "Czemu nurtuj± te my¶li w waszych sercach? 9Có¿ jest ³atwiej: powiedzieæ do paralityka: Odpuszczaj± ci siê twoje grzechy, czy te¿ powiedzieæ: Wstañ, we¼ swoje ³o¿e i chod¼? 10Otó¿, ¿eby¶cie wiedzieli, i¿ Syn Cz³owieczy ma na ziemi w³adzê odpuszczania grzechów - rzek³ do paralityka: 11Mówiê ci: Wstañ, we¼ swoje ³o¿e i id¼ do domu!". 12On wsta³, wzi±³ zaraz swoje ³o¿e i wyszed³ na oczach wszystkich. Zdumieli siê wszyscy i wielbili Boga mówi±c: "Jeszcze nigdy nie widzieli¶my czego¶ podobnego". |